متن زیر سخنان آیت الله میرباقری به تاریخ 4 آبان ماه 99 است، که به مناسبت شهادت امام حسن عسکری علیه السلام و آغاز امامت امام زمان در حسینیه آیت الله حق شناس رحمۀ الله علیه ایراد فرمودند. ایشان در این جلسه بیان میدارند؛ در عالم دو جریان وجود دارد که یکی دعوت به پرستش خدا می کند و دیگری دعوت به پرستش نفس و پرستش شیطان می کند و این دو جریان همواره با یکدیگر درگیر هستند و هر دو هم طرح پیچیده ای دارند. تمام تلاش شیطان و اولیاء طاغوت این است که انسان را برده خود کنند و او را به سمت نار هدایت کنند ولی انبیاء و ائمه هدایت می خواهند تا ما در مسیر پرستش خدای متعال به سعادت و کمال برسیم و ارزش واقعی ما هم در بندگی خدای متعال است و نصرت و پیروزی هم در همین مسیر قرار دارد.

ثمره همراهی انسان با امام

أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم  بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم  الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين  وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِين  وَ اللَّعْنَةُ عَلَى أَعْدَائِهِم  أَجْمَعِين . امروز آغاز امامت امام زمان علیه السلام است که در واقع امامت وارد یک مرحله جدیدی می شود. گرچه امام کلمه غیبی الهی و کلمه تامه مغیب است ولی خود این غیبت امام علیه السلام که امامت در پرده اتفاق می افتد، یک مسئله فوق العاده عجیبی است و اسراری هم دارد. امام زمانی که غایب هستند واقعا امام هستند و کائنات را اداره می کنند و ملائکه شب قدر بر حضرت نازل می شوند، یعنی اینطور نیست که امامی که در غیبت است یعنی امامت نمی کند ولی این چه امتحان سنگینی است که خدا قرار داده و چه طرح و برنامه ای دارند که در غیبت عالم را اداره می کنند، این جزو اسرار است.

عمده اش را فرمودند که «لِأَمْرٍ لَمْ  يُؤْذَنْ  لَنَا فِي كَشْفِهِ لَكُم »(1) وقتی پرسیدند چرا حضرت در غیبت عالم را اداره می کنند؟ فرمودند به ما اجازه ندادند که بگوییم، چون جزو اسرار است. به اندازه ای که انسان اهل سر می شود به غیبت و اسرار غیبت امام هم آشنا می شود ولی بیشتر آن در پرده است تا ان شاء الله در دوره ظهور آشکار بشود. حضرت فرمودند همینطوری که جناب خضر به موسای کلیم فرمود اگر با من همراه شدی تا نگفتم از چیزی حرف نزن که اینها از اسرار است و وقتی مراحل گذشت حضرت پرده را بالا زدند.

یک تعبیری را خدای متعال در قرآن فرمودند که «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم »(اسراء/۷۱) ما وقتی انسان ها را در قیامت صدا می زنیم و دعوتشان می کنیم که پرونده شان رسیدگی بشود و هم وارد مدارج خودشان بشوند، مردم را با امامشان صدا می زنیم؛ یعنی در اینجا ممکن است هر کدام از ما برای خود تعیّناتی داشته باشیم و با عناوینی شناخته شویم ولی در آن عالم که میزان یک میزان حقیقی است و ترازوی حق نصب می شود «وَ الْوَزْنُ يَوْمَئِذٍ الْحَقُّ»(اعراف/۸) آنجا مردم به امامشان شناخته می شوند. می گویند پیروان امیرالمؤمنین در محشر بیایند و از آن طرف هم می گویند پیروان معاویه در محشر بیایند و اینطوری به حساب و کتاب رسیده می شود.

در قرآن ما دو امام داریم؛ «امام یدعوا الی الله» و «امام یدعوا الی النار» یکی امامی است که امامت می کند و امت می سازد و دعوت و راهبری می کند و تلاش می کند ولی حاصل تلاش و راهبری و جامعه سازی و امت سازیش این است که «يَدْعُونَ إِلَى النَّار»(بقره/۲۲۱) مردم را به آتش دعوت می کند و آنها را در وادی جهنم می برد و ائمه ای که به سوی خدا دعوت می کنند، آنها هم دعوت و راهبری می کنند و زحمت می کشند ولی پایان دعوت آنها تقرب به خدای متعال است. ما در حرکت با این دو امام در عالم مخیر هستیم و تمام مسئله همین است و تمام ابتلائات و امتحانات عالم در همین خلاصه می شود. این امتحان به فروع است و نوعی مقدمه است.

مرحوم کلینی در کافی یک روایتی را نقل کردند که وقتی این آیه نازل شد «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم » به حضرت عرض کردند یا رسول الله مگر شما امام همه نیستید؟ شما امام کل عالم هستید و همینطور هم است و حضرت نسبت به کل عالم و حتی نسبت به انبیاء امامت دارند. حضرت فرمودند «يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ جَميعا»(اعراف/۱۵۸) من از طرف خدا نسبت به همه مردم یک رسالتی دارم و فرستاده خدا هستم ولی فرمودند این آیه ناظر به یک مطلبی است و آن این است که بعد از من خدای متعال ائمه ای را قرار داده است «مَعَاشِرَ النَّاسِ إِنَّهُ  سَيَكُونُ  مِنْ  بَعْدِي  أَئِمَّةٌ يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لا يُنْصَرُون »(2) آنها هم از طرف خدا هستند و خودشان نیامدند که ادعای امامت بکنند. این نکته مهمی است که کسی خودش ادعای امامت کند و مردم را جلو بیاندازند و یا اینکه خدا او را امام قرار بدهد. لذا در روایات خیلی روی این موضوع تأکید شده است.

حضرت فرمود کسی که دنبال شخصی می رود که او از طرف خداست «وَ لَا عَتْبَ عَلَى مَنْ دَانَ بِوَلَايَةِ إِمَامٍ عَادِلٍ مِنَ اللَّه »(3) اگر کسی واقعا در دینداری اش دنبال امامی بود که از طرف خداست، اگر یک جایی لغزید خدا لغزش هایش را پاک می کند و خدای متعال قول داده که او را تطهیر کند. اما اگر یک کسی هم دنبال امامی حرکت می کند که امام جائر است «لِمَنْ  دَانَ  اللَّهَ  بِوَلَايَةِ إِمَامٍ  جَائِرٍ لَيْسَ  مِنَ  اللَّه » امام جائر یعنی خدا او را جلو نیانداخته، فرمود این اصلا دین ندارد و هر چقدر هم اهل فروع و مناسک باشد و ریاضت بکشد اهل دین نیست. حضرت فرمودند این آیه «يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِم » ناظر به این صحنه است که بعد از من خدای متعال ائمه ای را با این دو خصوصیت قرار داده که اینها می آیند و امر را به دست بگیرند و تکذیب می شوند.

بعد حضرت فرمودند که با آنها برخورد منصفانه و عادلانه نمی شود و جریانی نسبت به آنها ظلم می کند و آنها را از آن حق الهی شان منع می کند و به تعبیر این روایت «وَ يَظْلِمُهُمْ  أَئِمَّةُ الْكُفْرِ وَ الضَّلَالِ وَ أَشْيَاعُهُم »(4)  ائمه کفر و ضلال و پیروان آنها هستند که نمی گذارند حق به دست اینها برسد. فرمودند «فَمَنْ وَالاهُمْ وَ اتَّبَعَهُمْ وَ صَدَّقَهُم » کسی که این سه خصوصیت موالات و تبعیت و تصدیق را داشته باشد «فَهُوَ مِنِّي وَ مَعِي وَ سَيَلْقَانِي » او با ماست و روزی که مردم به امام خودشان خوانده می شوند، آنهایی که با این امام راه آمدند «وَالاهُمْ وَ اتَّبَعَهُمْ وَ صَدَّقَهُم » آنها در روز قیامت با من هستند و من را هم ملاقات می کنند که این ملاقات ظاهری و باطنی است. بعد هم یک هشدار دادند که «أَلَا وَ مَنْ ظَلَمَهُمْ وَ كَذَّبَهُمْ فَلَيْسَ مِنِّي وَ لَا مَعِي وَ أَنَا مِنْهُ بَرِي ء» کسی که این امام را تکذیب کند نه با من است و نه از من است و من هم از او تبری می جویم.

هدف جریان ضلالت و جریان هدایت

پس دو جریان امامت در عالم هستند که یکی ائمه یدعون الی الله و دیگری ائمه یدعون الی النار است و ائمه ضلال با ائمه حق درگیر هستند، چون ائمه حق می خواهند راه خدا را در عالم جلو ببرند و آنها هم می خواهند راه شیطان را پیش ببرند.

شیطان محور ائمه ضلال است و شیاطین انس و جن دور هم جمع شدند و تصرف می کنند و بر محور ائمه ضلال هم جامعه و جمع شکل می گیرد و در طول تاریخ هم اینطوری بوده و نمرودها و فرعون ها برای خودشان تجمع داشتند و تا سطح مدنیت و تمدن هم می رفتند و اینها به کمتر از این راضی نیستند که مردم آنها را بپرستند. مستکبرین عالم همیشه می خواهند منابع اقتصادی عالم را ببرند و استفاده کنند و این حداقل امر است و آن ها به کمتر از این که ما عبد آنها باشیم و در مقابل آنها خضوع کنیم و آنها را به منزله اله خودمان بدانیم راضی نیستند و این کار را هم در تاریخ کردند.

خدای متعال می فرماید «وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّه »(بقره/۱۶۵) یک عده ای از مردم در عالم از غیر خدا برای خدا شریک قرار می دهند و اینها را مثل خدا دوست دارند؛ پرستش یعنی همین و بالاترین منزلت عبادت، عبادت حبی است «وَ قَوْمٌ عَبَدُوا اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ حُبّاً لَهُ فَتِلْكَ عِبَادَةُ الْأَحْرَارِ وَ هِيَ أَفْضَلُ الْعِبَادَة»(5) مثل خدا اینها را دوست می دارند، یعنی عبادتشان می کنند و اینها به کمتر از عبادت شدن راضی نیستند. خدای متعال در قرآن هشدار داده و می فرماید که «أَ لَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يا بَني  آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين »(یس/۶۰) من از شما یک قراری گرفته بودم، آیا قرارتان را یادتان رفته که شیطان را عبادت نکنید؟

یعنی شیطان مسیری را هموار می کند که او را بپرستند. آن روزی که شیطان با خدای متعال سر جنگ گذاشت و عداوت کرد که خدایا یا من را جلو بیانداز یا من همه را بنده خودم می کنم، حرفش این بود که اگر من را جلودار نکنی که من به سوی تو بیایم، من راه تو را می بندم و همه را برده خودم می کنم می شود. شیطان واقعا این کار را می کنند.

اینطور هم نیست که انسان اگر در مقابل خدای متعال کوچکی می کند در واقع دارد عبودیت می کند، خدا واقعا صاحب کبریاست و ما هم هیچ چیزی نداریم و ما فقیر هستیم و او غنی است و کبریا و عظمت از اوست. واقعا کسی در عالم چیزی ندارد و اگر هم ما در مقابل او خضوع و رجوع می کنیم برای این است که او خدای حکیم مهربان رحمن رحیم سمیع مجیب است «وَكَلَنِي إِلَيْهِ فَأَكْرَمَنِي» او با کرامت ما را بزرگ می کند و اصلا یک جوری ما را بزرگ می کند که آن دستی که به ما می دهد را در عالم نمی بینیم و می گوییم خدا کجاست؟ او یک جوری ما را تدبیر می کند که حتی آنهایی هم که خدا را نمی شناسند باز هم مهمان سفره او هستند. او اصلا خودش را به آنها نشان نمی دهد. البته اگر کسی ببیند و از دست خدا بگیرد یک عالم دیگری دارد.

این خدایی که ما را بنده خودش می خواهد و در ما ظرفیت بندگی گذاشته، این خدا از بندگی ما هیچ سودی نمی برد و تمام بهره در بندگی ما، برای ماست و ما هستیم که سر سفره او می نشینیم و این خیلی وعده بزرگی است. بعضی ها خیال می کنند که این تکلیف است که خدای متعال در قرآن فرموده ولی اگر انسان طعم این آیه قرآن را بچشد، تا قیامت سرمست می رود «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُون (ذاریات/۵۶) من شما را برای خودم خلق کردم و شما را خلق نکردم که سر در دامن دیگران بگذارید، شما خیلی بزرگتر از اینها هستید و من در شما ظرفیت محبت و معرفت خودم را قرار دادم و لذا از ما طلب می کند که من را دوست بدارید؛ اگر این نبود که طلب نمی کرد. این بشارت بزرگی است که «أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّيْطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبين » شیطان را عبادت نکنید که او دشمن آشکار شماست «وَ أَنِ اعْبُدُوني  هذا صِراطٌ مُسْتَقيم »(یس/۶۱).

پس ائمه نار دعوت به پرستش خودشان می کنند. در طول تاریخ مستکبرین عالم یک کاری می کردند که ملت ها در مقابل آنها احساس حقارت و کوچکی بکنند و الان هم این کار را می کنند. الان هم تقسیم بندی هایی که در دنیای توسعه یافته و توسعه نیافته و جوامع پیشرفته و عقب افتاده می کنند از اول تحقیر است. شما هیچ وقت در دستگاه انبیاء و اولیاء چنین چیزی نمی بینید. منابع ما فرعی است و در واقع مستکبرین خود ما را می خواهند که برده شان باشیم و دعوا هم بر سر همین است. دعوا این دو امامی که در عالم هستند بر سر امکانات عالم نیست.

موسای کلیم سراغ فرعون می آید و می گوید «فَأَرْسِلْ مَعِيَ بَني  إِسْرائيل »(اعراف/۱۰۵) فرزندان یعقوب را رها کن، آنهایی که دنبال تو هستند، کنار تو می مانند ولی اینهایی که می خواهند مؤمن باشند را رها کن. دعوای امام زمان با ابلیس بر سر همین است که تو حق نداری در آنهایی که می خواهند با نبی اکرم در عالم راه بروند تصرف کنی «إِنَّ عِبادي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطان »(حجر/۴۲) من به تو اجازه نمی دهم که بر بندگان من مسلط شوی. آنهایی که از وادی بندگی من بیرون می روند حقشان است که شیطان تسمه از گرده آن ها بکشد. «هرکه گریزد ز خراجات شاه/ بارکش غول بیابان شود».

بنابراین اینها به کمتر از عبادت شدن راضی نیستند و نگاهشان هم به انسان دقیقا مثل نگاه دامداری است. در دامداری صنعتی و مدرن دقیقا این حیوان را تا روزی نگه می دارند که سودش بر هزینه اش می چربد و اگر احساس کرد که این حیوان یک روز دیگر بخورد این یک روز تلف می شود، او را زود به کشتارگاه می فرستد. کار شیطان عداوت است و ما را برده خودش می کند و خدای متعال این را هم مکرر هشدار داده است.

طرح شیطان و طرح خدای متعال

طرح شیطان هم بسیار پیچیده است و اگر کسی خیال کند طرح شیطان ساده است، خودش ساده است. شیطان شش هزار سال عبادت کرده که در این باب حضرت می فرمایند شما نمی فهمید که شش هزار سال یعنی چه. او همه را به آتش کشیده تا یقه ما را بگیرد. کارش در عالم همین است «لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين »(حجر/۳۹) امکانات عجیبی هم از خدا خواسته و حتی خدا به او اجازه داده که در قلب انسان ها هم نفوذ کند.

ما باید واقعا شیطان و اولیاء طاغوت و دشمنان نبی اکرم و طرحشان را بشناسیم. واقعا یک طرح بزرگ تاریخی دارند که ادامه اش طرح امروز مستکبرین عالم می شود و ادامه آن طرح خیلی پیچیده است. برای همه دنیا آن ها از روز تولد تا مرگ نقشه دارند. شیطان یک لحظه هم ما را خالی نگذاشته است «اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَياةُ الدُّنْيا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زينَةٌ وَ تَفاخُرٌ بَيْنَكُمْ وَ تَكاثُرٌ فِي الْأَمْوالِ وَ الْأَوْلاد»(حدید/۲۰) او هیچ جای خالی نمی گذارد. شیطان از روز قبل از تولد انسان که چطور باید در کدام بیمارستان متولد شود تا زمانیکه انسان در دوران پیری و کهنسالی وارد می شود برنامه و نقشه دارد و این نقشه هم پیچیده است و خیال نکنید که به راحتی از این دام می توان فرار کرد.

تنها نجاتی که در مقابل دام شیطان است، طرح خداست و خدای متعال هم یک برنامه ای در عالم دارد که برنامه شیطان تحت اشراف این برنامه است. خدای متعال هم یک طرحی دارد و ما را رها نکرده است. آن روزی که شیطان رجز می خواند که «قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين »(ص/۸۲) به خدا گفت تو من را گول زدی و من هم بندگانت را گول می زنم. آیا اینکه به تو می گویند در مقابل امیرالمؤمنین تواضع کن، واقعا تو را فریبت دادند؟ تو واقعا در مقابل امیرالمؤمنین مالی هستی؟ تو از امیرالمؤمنین بهتر هستی؟ او خودش را دیده و امیرالمؤمنین را ندیده ولی اگر می دیدید می فهمید. هیچ وقت هم نمی تواند ببیند چون متکبر است. الان هم خیال می کند به او ظلم شده که امیرالمؤمنین را جلو انداختند تا همه دنبال امیرالمؤمنین بیایند.

در مقابل این برنامه یک چیز بیشتر وجود ندارد و آن هم برنامه خداست که به وسیله انبیاء و به وسیله وجود مقدس نبی اکرم این برنامه پیاده می شود. طرحی که نبی اکرم برای عالم دارند این است که امت را نجات می دهد و لذا این را در خطبه قاسعه امیرالمومنین فرمود که من در حرا بودم و وقتی حضرت مبعوث شد «سَمِعْتُ  رَنَّةَ الشَّيْطَان »(6) صدای ناله و فریاد شیطان بلند شد. عرض کردم یا رسول الله این صدا چه بود؟ حضرت فرمودند شیطان بود که با مبعوث شدن من از این که او را بپرستند مأیوس شد.

امیرالمؤمنین در خطبه قاصعه می فرمایند که «لَكُمْ سَهْمَ الْوَعِيدِ وَ أَغْرَقَ  إِلَيْكُمْ بِالنَّزْعِ  الشَّدِيدِ وَ رَمَاكُمْ  مِنْ  مَكَانٍ  قَرِيب » حضرت فرمود شما را از مکان نزدیک دیده و تیر را هم در کمان گذاشته و با تمام قدرت هم کشیده تا از آن زاویه ای که نمی بینید شما را هدف قرار دهد که در روایات دارد این زاویه غفلت است. غفلت از خدا زاویه تصرف شیطان است و از آنجا به ما نفوذ پیدا می کند. حضرت می گویند این که گفت «فَقَالَ  رَبِّ بِما أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ  قَذْفاً بِغَيْبٍ بَعِيدٍ وَ رَجْماً بِظَنٍّ» این نشان دهنده رَجْماً بِظَنٍّ بودنش است. او خیال می کرد که فقط ما هستیم و اگر فقط ما بودیم شیطان همه را در طرح پیچیده خودش برده بود و هیچ کسی را باقی نگذاشته بود ولی نمی دانست که خدای متعال یک طرحی دارد و این طرح به وسیله نبی اکرم در عالم پیاده می شود.

برنامه نبی اکرم بسیار با عظمت تر از برنامه شیطان است و لذا حضرت شیطان را با همه قوایی که دارد در برنامه خودش محاصره می کند. روزی که شیطان به خدا عرضه داشته مزد شش هزار سال عبادتم را بده، با اینکه برای خدا کار نکرده بود ولی خدای متعال دست خالی ردش نکرد و گفت چه می خواهی؟ گفت در مقابل هر فرزند آدم دو فرزند به من بده و عمر طولانی هم از خدای متعال درخواست کرد و در آخر تقاضا کرد که به من اجازه بده مثل خون در رگ و اندام اینها بروم و وسوسه کنم و خدا گفت بالاتر از این را هم به تو دادم و در قلبشان هم می توانی بروی.

اما این طرف خدای متعال به ما چه داد؟ حضرت آدم به خدا عرضه داشت که من و نسل من باید در زمین هبوط کنیم اما در مقابل این دشمن چه به ما دادی؟ خدای متعال فرمود «فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدى »(بقره/۳۸) من یک چراغی از پیش خودم برایتان می فرستم و این چراغ کسی است که «وَ إِنَّهُ في  أُمِّ الْكِتابِ لَدَيْنا لَعَلِيٌّ حَكيم »(زخرف/۴) لذا اگر امیرالمؤمنین نبود که شیطان همه را با خودش برده بود.

نصرت حقیقی در طرح خدای متعال

پس خدای متعال یک طرحی مقابل شیطان دارد و اگر ما در طرح خدا رفتیم پیروز هستیم «فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون »(مائده/۵۶) «لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلي »(مجادله/۲۱) حزب شیطان اینجا شکست می خورد. در سوره مبارکه مجادله وقتی از داستان نجوای دشمنان نبی اکرم صحبت می کند که آن ها در مقابل نبی اکرم با یکدیگر خلوت هایی می کنند و طرح پیچیده ای دارند، کار را به حزب الشیطان می رساند و می گوید این ها همان حزب الشیطان هستند «اسْتَحْوَذَ عَلَيْهِمُ الشَّيْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِكْرَ اللَّهِ أُولئِكَ حِزْبُ الشَّيْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّيْطانِ هُمُ الْخاسِرُونَ»(مجادله/۱۹) ولی می فرماید که حزب الله غالب هستند. یعنی آنهایی که در طرح خدا راه می روند و برنامه خدا را در عالم قبول کردند پیروز می شوند که این برنامه هم به وسیله نبی اکرم اعمال می شود. خدا امکانات بسیاری هم به حضرت داده است.

خدای متعال در سوره فتح از گشایش و فتح برای نبی اکرم صحبت می کند که فتح قطعی است «إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبينا»(فتح/۱) ثمرات فوق العاده این فتح را می گوید. در آن سوره می فرماید «وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض »(فتح/۷) تمام سماوات و ارض لشکر خداست و در این فتح تا قیامت در کنار تو هستم. بعد می فرماید ما تا دشمن های تو را در جهنم نفرستیم رها نمی کنیم. این لشکری که ما در اختیار تو گذاشتیم فقط در دار دنیا نیست، این لشکر با تو تا قیامت کار می کند. این لشکر الهی کار را ادامه می دهد تا یاران تو بهشتی می شوند و آن طرفی ها را هم به جهنم می برد تا کار تمام شود.

بنابراین طرحی که خدای متعال با نبی اکرم اجرا می کند حتما در مسیر فتح است و هر کسی کنار حضرت آمد فاتح است و شکی در آن نیست. این طرح در قرآن آمده و قرآن کتابی است که مهیمن بر کتب همه انبیاست «تِبْياناً لِكُلِّ شَيْ ء»(نحل/۸۹) این کتاب و این طرح الهی در اختیار نبی اکرم است و حضرت هم هستند که این کتاب را می فهمند «إِنَّمَا يَعْرِفُ الْقُرْآنَ مَنْ خُوطِبَ  بِه »(7) مخاطب خدا قرآن را می فهمد. ما به اندازه ای که از آنها بگیریم و رزقمان بشود فهمیدیم و بقیه هم که چیزی نمی فهمند و از قرآن محجوب هستند «لا يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُون »(واقعه/۷۹) این طرحی که خدای متعال به نبی اکرم دادند بر طرح شیطان غالب است که این طرح حزب الله است. این حزب الشیطان و حزب الله هم از امور قابل مطالعه در قرآن است.

در خطبه حضرت زینب سلام الله علیها در مجلس یزید آنجا حضرت اشاره می کنند که دعوای ما با شما دعوای حزب الله و حزب الشیطان است و حزب الله هستند که غالب هستند. در سوره مبارکه مائده که عمده آیات غدیر در این سوره است و بحث مائده غدیر است، آنجا هم خدای متعال داستان حزب الله را توضیح می دهد که آنها کسانی هستند که کنار امیرالمؤمنین هستند. حزب الله یعنی آنهایی که در عالم با امام و با امیرالمؤمنین راه می روند. آن طرف هم حزب الشیطان است که با دشمنان حضرت در عالم راه می روند و این دو جریان در عالم هستند و با هم درگیری دارند و هر کدام طرح های پیچیده ای هم دارند. آنها هم نجوا و هم خلوت دارند و طراحی می کنند و طراحی هایشان را وسط امت می کشند و سعی می کنند که مؤمنین را در طرح و نجوای خودشان بیاورند.

امکانات نبی اکرم در مقابل طرح و امکانات شیطان

این طرف هم نبی اکرم یک خلوتی با خدا دارند و اسرار را از خدا می گیرند و اهل سرشان هم در عالم امیرالمؤمنین هستند و یک طرح بزرگی را جلو می برند. امکاناتی که خدای متعال در این طرح بزرگ به نبی اکرم عطا کرده بسیار فراوان است و لشکر آسمان و زمین در اختیار نبی اکرم است. در دعای ندبه می خوانیم «وَالْمُسَوِّمِينَ مِنْ مَلائِكَتِكَ» ملائکه نامدار مانند میکائیل و جبرئیل پشت سر حضرت هستند و طرح حضرت را امداد می کنند و قوای عالم در اختیار حضرت است.

شخصی از حضرت سوال کرد آقا آن حالتی که به شما دست می داد که از آن تعبیر به حالت غیبت یا غشیه می شود، این حالت چطور بوده؟ حضرت فرمود این برای وقتی بود که وحی بدون حجاب بود و خدای متعال بی حجاب تجلی می کرد و الا آن موقعی که جبرئیل می آمد مثل شاگرد مؤدب محضر حضرت می نشست. او چنین پیامبری است و امکاناتی که خدا به این پیامبر داده امکانات بسیار بزرگی است ولی عمده اش دو چیز است؛ یکی قرآن است و یکی هم اهل بیت هستند «إِنِّي تَارِكٌ فِيكُمُ الثَّقَلَيْن  » یعنی من که از عالم شما به عالم بالا می روم اینطور نیست که شما را رها کردم، دو چیز با عظمت را با خودم آوردم و اینها را گذاشتم تا شما با این دو راه بروید «أَمَا إِنْ تَمَسَّكْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا» یکی قرآن است و یکی هم امام است.

این قرآن طرح الهی است و این کتاب برنامه هدایت بشری و چراغ است «لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلى  صِراطِ الْعَزيزِ الْحَميد»(ابراهیم/۱) خدای متعال می فرماید که ای پیامبر ما، با این کتاب مردم را از ظلمات به سمت نور بیرون ببر و این کتاب هم در محضر امام است «وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب »(رعد/۴۳)  تو پرونده ات پیش امیرالمؤمنین است. حضرت فرمودند «یُقاتِلُ عَلَی التَّأویلْ» من به ظاهر قرآن با کفار می جنگم. حضرت با تأویل قرآن در عالم کار می کنند. اگر کسی خیال کند که این کتاب هم در دست ماست، مزاح است. این کتابی که مهیمن بر همه کتب انبیاست در نزد امام است. امیرالمؤمنین است که «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب » است، خدای متعال به پیامبر می گوید وقتی به تو می گویند که تو پیامبر نیستی، بگو من دو شاهد دارم، یکی الله تبارک و تعالی است و یکی هم کسی است که همه علم الکتاب در نزد اوست.

سلمان نقل می کند به امیرالمؤمنین عرض کردم این «مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتاب » چه کسی است؟ حضرت فرمود که من هستم و بعد فرمود نبی اکرم از خدا خواست تا وسیله ای بین او و امتش قرار بدهد که امت بتوانند به نبی اکرم برسند، چون کسی دستش به نبی اکرم نمی رسد و خدای متعال هم من را به نبی اکرم عطا کرد. امیرالمؤمنین کسی است که من عنده علم الکتاب است و وسیله حضرت در امت است و حضرت وسیله خواست بین خودش و خدای متعال امیرالمؤمنین را قرار داده است.

بنابراین در مقابل ائمه هدایت، ائمه ای که یدعون الی النار هستند و کارشان عداوت است قرار دارند «إِنَّ الشَّيْطانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا»(فاطر/۶) ولو که در قالب دوست هم آشکار می شوند و وقتی می خواهد حضرت آدم را اغوا کند می گوید «وَ قاسَمَهُما إِنِّي لَكُما لَمِنَ النَّاصِحين »(اعراف/۲۱) قسم خورد که من خیر شما را می خواهم و از این شجره بخورید تا همیشه در این مقام بمانید. در روایت فرمودند موسای کلیم سلام الله علیه در عروجش و در سیرهایی که داشت به حضرت آدم برخورد کرد و به حضرت آدم عرض کرد آقا چه شد که از گندم خوردی و همه ما را گرفتار کردی؟ حضرت آدم گفت او قسم خورد و من باورم نمی آمد که اصلا بشود در عالم قسم دروغ بخوری.

در مقابل این طرح، طرح نبی اکرم است که همه عالم در این طرح در اختیار نبی اکرم هستند و ملائکه و قوای ملکوتی عالم حضرت را امداد می کنند و مسیر هم قطعا مسیر فتح است. خدای متعال دو امکان به حضرت داده که یکی کتاب و یکی هم امام است. «هُوَ الَّذي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى  وَ دينِ الْحَق »(فتح/۲۸) کتاب است «و لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّه » امام است.

دام های شیطان

در سوره مبارکه فتح وقتی مسیر فتح را توضیح می دهد از ما بیعت می خواهد و می خواهد که ما مخلف و جا مانده نباشیم و در آخر هم می فرماید خدای متعال این پیامبر را فرستاد و به او دو امکان داد «رَسُولَهُ بِالْهُدى  وَ دينِ الْحَق » در آیه آخر هم می گوید این پیامبر در عالم خیلی کار می کند و همراهانی هم می سازد.

آیه آخر سوره فتح صفت همراهان امام زمان و همراهان وجود مقدس نبی اکرم است. لذا محور تمام برنامه شیطان هم فقط یک چیز است، این همه طرح پیچیده به پا می کند و گوش و چشم و زبان و قوای ما را اغوا می کند و انواع خوردنی ها و آشامیدنی ها و بساط لهو به به وسعت دنیا پا می کند تا ما را از امام جدا کند «وَ إِذا رَأَوْا تِجارَةً أَوْ لَهْواً انْفَضُّوا إِلَيْها وَ تَرَكُوكَ قائِما»(جمعه/۱۱) این فقط برای نماز جمعه و روز جمعه نبوده و اکنون هم حضرت ایستاده اند و می خواهند در عالم اقامه ذکر و اقامه صلات بکنند. شما سر و صدایی از دنیا جز لهو نمی شنوید و این برای همین است که پیامبر و امام زمان ایستاده اند و آن ها می خواهند که ما آن ها را رها کنیم.

تمام گناهان طعمه و دام شیطان است و  تمام گناهان و این جلوه ها مقدمه است ولی در واقع اصل جدا شدن ما از امام است و تا زمانی که ما را از امام جدا نکند، کاری نکرده و چیزی را پیش نبرده است؛ چون حضرت فرمود «حَسَنَاتِ الْإِمَامِ الْعَادِلِ تَغْمِرُ سَيِّئَاتِ أَوْلِيَائِه  »(8) کسی که با امام در عالم راه می رود لغزش هایش بخشیده می شود.

امام برنامه ای در عالم دارند و عالم را هم اداره می کنند و طرح شیطان هم این است که ما را از امام جدا کند و این هم طرح عظیمی است. گناه مقدمه جدا کردن ما از امام است و مثل آن طعمه ای است که در دام می گذارند تا این حیوان را بگیرند. یک روایتی از وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده بود که فرمودند از همزات شیطان و نفثات شیطان و نفخاتش پرهیز کنید که در دعای ابوحمزه هم چندین مورد ذکر شده است. اما حضرت این سه را حضرت توضیح داده و فرمودند همزات شیطان یعنی عیب جویی هایش، او می دمد تا از کسی عیب بگیرد.

حضرت فرمود همزات شیطان شما را با ما دشمن می کند. انقدر می دمد تا آدم را با امیرالمؤمنین دشمن کند کما این که نفخات رحمانی نبی اکرم و نفحاتشان و نفثشان عالم را زنده می کند، این هم وقتی می دمد یک دشمنی درست می کند. مگر بنی امیه و قبلی ها و بعدی هایشان همینطور نبودند؟ همزاتشان همین بود و ابن ابی الحدید می نویسد در هفتاد هزار منبر امیرالمؤمنین ارواحنا فداه در زمان معاویه لعن می شد. این همزات شیطان است.

بعد حضرت فرمود نفخاتش این است که بدل سازی می کند و می گوید فقط امیرالمؤمنین که نیست، بقیه هم هستند. حضرت فرمودند «اَنزَلَنِي الدَهر حَتَى قِيلَ مُعَاوِيَة وَ عَلِي». در آن شورا حضرت فرمود «مَتَى اعْتَرَضَ الرَّيْبُ فِيَّ مَعَ الْأَوَّلِ مِنْهُمْ حَتَّى صِرْتُ أُقْرَنُ إِلَى هَذِهِ النَّظَائِر»(9) من چه وقتی با اولی شان قابل ملاحظه بودم؟ این گمان از کجا پیدا می شد؟ کار را به جایی رساندن که من را با طلحه و زبیر و ابو عبیده در یک شورا می گذارند، این ها چه نسبتی با من دارند؟ این همان نفخات است.

حضرت فرمود نفثات شان هم همین است که می گویند فقط نسخه امیرالمؤمنین که شفابخش نیست، هزار نسخه دیگر هم وجود دارد و طبقات مرجع درست می کنند. این ها کارهایی است که ذیل سقیفه در دنیای اسلام شده و اینها کیدهایی است که ما را از امام جدا می کند. آن ها طبقات مرجع درست کردند که این دانشمند است و این فیلسوف است و این فلان است ولی امیرالمؤمنین چه ربطی به بقیه دارد؟ وقتی امیرالمؤمنین است بقیه اصلا کسی به حساب نمی آیند. «بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولاً مِنْهُمْ»(جمعه/۲) امیرالمؤمنین می گویند در مقابل این پیامبر همه امی هستیم. در روایت دیگری حضرت فرمود «بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ» یعنی ما اهل بیت، یعنی آن حقیقت نبی اکرم برای ماست. این پیامبر آمده و دیگر کسی باقی نمی ماند اما آن ها نسخه سازی و بدل سازی و دشمنی کردند و این سه چیز خیلی امر مهمی است. این سه کاری است که دشمن در طول تاریخ کرده و محورش هم همزات و نفخات و نفثات شیطان است.

دشمن کارش این است که ما را از امیرالمؤمنین جدا کند «وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطان »(بقره/۱۶۸) شیطان به تدریج می آید و یک دفعه می بینی که تو را از امیرالمؤمنین و امام زمان جدا کرده است. امام زمان ارواحنا فداه که از امروز امامتشان آغاز می شود در مقابل شیطان یک طرح بزرگ برای عالم دارند که همه طرح انبیاء به اینجا ختم می شود «يُريدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِه »(صف/۸) تمام نور الهی در عالم با امام زمان است و این چراغ عالم را روشن خواهد کرد. این طرح بزرگ است و شیطان هم تمام تلاشش این است که ما را جدا کند. در روایات است که امتحانات عصر غیبت هم هرچه به سمت ظهور نزدیک می شود، سخت تر می شود. این دلیل دارد چون امت باید پخته تر و ساخته تر بشوند تا برای همراهی حضرت آماده بشوند.

در روایت دارد که حضرت وقتی می آیند روی عقول دست می گذارند و عقول و اخلاق کامل می شوند. اخلاقی که اگر بخواهی یک صفت رذیله را از او دور کنی باید یک عمر زحمت بکشی، حضرت یک تصرف می کنند و اخلاق کامل می شوند. یک دوران عجیبی است «وَ أَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّها»(زمر/۶۹) زمین با نور امام روشن می شود «يُحْيِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها»(حدید/۱۷) و عالم زنده می شود. امام عالم را در پرده غیبت جلو می برند و شیطان هم به خصوص وقتی امام در پرده است احساس می کند که دستش بازتر است و کارش این است که فتنه ایجاد کند و ما را از امام جدا کند. تمام دقت ما باید این باشد که طرح بزرگ شیطان در عالم ما را از طرح امام زمان غافل نکند.

پی نوشت ها:

(۱) كمال الدين و تمام النعمة، ج 2، ص: 482

(2) الإحتجاج على أهل اللجاج (للطبرسي)، ج 1، ص: 62

(3) الكافي (ط - الإسلامية)، ج 1، ص: 375

(4) الكافي (ط - الإسلامية)، ج 1، ص: 215

(5) الكافي (ط - الإسلامية)، ج 2، ص: 84

(6) نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 301

(7) الكافي (ط - الإسلامية)، ج 8، ص: 312

(8) الأمالي (للطوسي)، النص، ص: 634

(9) نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 49