نسخه آزمایشی
جمعه, 10 فروردين 1403 - Fri, 29 Mar 2024

تفسیر حقیقت نعمت و وظیفه مؤمنین در قبال آن

حجت الاسلام والمسلمین سید محمد مهدی میر باقری در روز شانزدهم مهرماه در محفلی که به همت هیأت رزمندگان اصفهان، برای تأمل در موضوع غدیر در این شهر برگزار شد، به ایراد سخرانی پرداختند. ایشان در این جلسه به بررسی حقیقت نعمتی پرداختند که از منظر قرآن بهره مندی از آن ضروری و پرسش از آن در قیامت قطعی است. ایشان در ادامه ابعاد این نعمت را این گونه توضیح دادند که حقیقت این نعمت، ولایت و حقیقت سؤال در قیامت، سؤال از همین امر است و غدیر نیز باب گشایش این نعمت است. ایشان در فصل پایانی سخنانشان وظایف مؤمنین در قبال این نعمت را بیان کردند.

حجت الاسلام والمسلمین میرباقری در ابتدای این جلسه با اشاره به آیه آخر سوره تکاثر، ورود به نعیم الهی و بهره مندی از آن را ضروری دانستند ومانع اصلی آن را بر اساس سوره تکاثر لهو یعنی چیزی که انسان را از هدف مهمتری مشغول کند، برشمردند.

ایشان در توضیح حقیقت این نعمت، حدیثی را از امام رضا علیه السلام نقل نمودند و بر اساس آن حقیقت نعمت را به نعمت ولایت تفسیر کردند و تأکید نمودند منحصر دانستن معنای نعمت در نعمت های دنیایی، مثل خوردن وآشامیدن و ... و سؤال و جواب از آن ها نه تنها برای خدای متعال قبیح است بلکه برای هر میزبانی که سفره میهمانی خود را گسترده و میهمان را خود بر سر سفره دعوت نموده است قبیح می باشد. پس چگونه کاری که از امثال مخلوقات قباحت دارد را می توان به خدا نسبت داد؟ همه سؤال در قیامت، سؤال از یک نعمت و در واقع یک سؤال و آن، سؤال از نعمت ولایت است.

ایشان در ادامه به روایات متعددی که سؤال از نعمت های مختلف این دنیایی مثل خوراک و پوشاک وعمر و... را مطرح می کند، متعرض شده و در توضیح چگونگی جمع بین این دو دسته از روایات به تبیین دو جریان ولایت نور و ظلمت پرداختند. ایشان با اشاره به وجود دو محیط ولایت نور و ظلمت، ولایت امیر مؤمنان را جزء مفهوم دین فطری و توحید دانستند و ولایت ایشان را طریق ولایت خدای متعال معرفی کردند به نحوی که سرپرستی خدای متعال نسبت به مؤمنین تاریخ یعنی حتی نسبت به انبیای الهی از طریق ولایت حضرت امیر است بنابراین، سؤال از سایر نعمت ها در واقع سؤال از پذیرش سرپرستی حضرت است.

ایشان در تبیین نسبت صراط و ولایت،صراط را به صراط در دنیا وآخرت معرفی کردند که حقیقت هر دو امام است . یعنی صراط مستقیمی که انسان را به محبت و معرفت خدای متعال می رساند ولایت امیر مؤمنان است و اگر کسی بخواهد به این صراط برسد باید در همین دنیا امام را بیابد.

ایشان باطن بهشت و حلال الهی را ولایت اولیای حق دانستند و باطن جهنم و حرام را به ولایت اولیای باطل تفسیر کردند و با مقایسه این دو محیط گفتند: که محیط ولایت اولیای حق، خانه ای است که در آن اجازه ذکر داده شده ودر آن هیچ غفلتی وجود ندارد و اگر کسی اهل این خانه شد دیگر تجارت اوهم ذکر است چنانکه کسی که اهل این خانه نیست نماز اوهم ذکر نیست. ایشان در ادامه تأکید کردند اگر در بهشت بهره مندی از انواع لذات غفلت آور نیست بلکه موجب ذکر نیز هست، علت آن را باید در این نکته جست که بهشت محیط ولایت امیر مؤمنان است چنان که در روایت، حقیقت خمر بهشتی به معارف اهل بیت علیهم السلام تفسیر شده است.

حجت الاسلام و المسلمین میرباقری در ادامه باطن غدیر را گشایش باب نعمت ولایت بر عوالم دانستند که گشایش آن، موجب یأس شیاطین و ائمه کفر شد تا آن که در سقیفه، نعمت الهی را تبدیل کردند، چنان که قرآن می فرماید «الذین بدلوا نعمت الله کفرا و احلوا قومهم دار البوار جهنم یصلونها». ایشان تبدیل نعمت را به عوض کردن آن با چیز دیگر معنا کردند که موجب می شود چنین قومی هم در این دنیا در جهنم زندگی کنند (احلوا قومهم دار البوار جهنم) و هم در آخرت جایگاه آن ها دوزخ باشد.(یصلون ها)

ایشان در سخنان پایانی به وظیفه فعلی مؤمنین در قبال مسأله ولایت پرداختند و در این رابطه به سه ضرورت اشاره کردند. مطلب اول، ضرورت عدم توقف در نقطه صفر دعوای اثبات ولایت بود و مطلب دوم، ضرورت افزایش سطح معرفت به مقامات معصومین بود. مطلب سوم نیز ضرورت شناسایی امتداد جریان هایی است که امیرمؤمنان -علیه السلام- با آن ها درگیر شدند یعنی سه جریان مارقین، قاسطین و خارجین در دنیای امروز شناسایی شوند تا این سه جریان مؤمنین را از ایشان جدا نکنند چون همان طور که اگر کسی نمازش را در وادی ولایت امیر المؤمنین بخواند ولی سر سفره معاویه بنشیند اهل دوزخ است، کسی هم که چشمش به دست مستکبرین عالم باشد، اهل دوزخ است.