نکته دیگر این است که «الدُّعَاءُ كَهْفُ  الْإِجَابَة»(2) در روایت دارد کهف الاجابه یعنی حتما آنچه شما می خواهید از مقام حضرت حق برایتان نازل می شود. در نامه ای که وجود مقدس امیرالمومنین به امام مجتبی علیهما السلام در نهج البلاغه دارند آمده است که: فرزندم همه خزائن در نزد خداست و حدی ندارد. چون قرآن می فرماید: وَ إِنْ مِنْ شَيْ ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُه »(حجر/21)، هر چه شما می بینید خزائنش پیش ماست و ما آنها را تنزل دادیم لکن «

وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُوم



»، ما او را نازل می کنیم و وقتی تنزل پیدا می کند قدر و اندازه پیدا می کند. گویا در مقام خزائن حد و قدر و اندازه ای نیست و خزائن الهی بی منتهاست. این خزائن در محضر خداست، پس اگر علم و قدرت بی نهایت می خواهید بدانید همه چیز در خزائن الهی هست. بعد حضرت یک بشارت دادند و فرمودند: کلید این خزائن دست شماست و آن دعاست.

خیلی بیان لطیفی است، یعنی به ما اجازه دعا داده و کلید خزائن بی منتهای خدا را دست ما داده اند تا بخواهیم. حالا که اینطوری است باید بنای ما بر این باشد که دیگر از خدا فقط چیزهای کوچک نخواهیم. بله، چیزهای کوچک و حوائج کوچک را هم باید از خدا خواست. در نقل است که فرمودند: نمک طعامتان را هم از ما بخواهید. همه چیز را باید از خدا خواست و این کوچک و بزرگ ندارد، به خاطر این که خدای کوچک و بزرگها یکی است. اینطور نیست که آدم بگوید حالا این کوچکها را برویم از دیگران بخواهیم، چرا که این شرک است. نمک طعامتان را هم باید از خدای متعال بخواهید و از  غیر خواستن شرک است.

پس نمی گویم آدم حاجت های کوچک را نخواهد ولی یک خواسته های بزرگی است که این خواسته های بزرگ باید در ما شکل بگیرد. ما باید فطرت مان زبان پیدا کند چرا که ما خیلی نیازهای بزرگی داریم. خدای متعال برای ما یک رزقهای بزرگی در نظر گرفته و یک ظرفیت بزرگی قرار داده و ما باید سعی کنیم این نیازها در ما به فعلیت برسد. شما دعاهای معصومین را ببینید که چه چیزهایی به ما یاد دادند، مکارم الاخلاق، مناجات شعبانیه، دعاهای ماه رمضان و ابوحمزه را ببینید، این خواسته ها را باید از خدا خواست، پس چیز کوچک و کم از خدای متعال نخواهید.

یک آقایی یک موقعی به من فرمودند که یک کسی به خدای متعال عرضه داشت خدایا همه این کوه های عالم را برای من طلا کن، هرکسی هم ازت چیز کم خواست چشم هایش را کور کن که رحمت بی منتهای تو را نمی بیند و از تو کم می خواهد! خدای متعال هم کوه ها را برایش طلا کرد و هم چشم هایش را کور کرد. این ضرب المثل است ولی واقعا همین است. از خدای متعال حاجت های بزرگ باید خواست.

دعای ابوحمزه بخوانیم، دعای کمیل و مکارم الاخلاق بخوانیم چون اسراری در این دعاها است. همین دعای «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ مِنْ بَهَائِكَ بِأَبْهَاه » خیلی دعای عجیبی است. در روایت آمده که اسم اعظم در این دعا است. بنابراین اگر دعا اجابت می شود ما باید تلاش کنیم که خواسته های بزرگ در ما شکل بگیرد.