در نقل است که ابوحنیفه به امام صادق علیه السلام گفت: معروف چیست؟ حضرت فرمودند: معروف در آسمان و زمین امیرالمومنین است. از ولایت حضرت امیر نماز و روزه و زکات در می آید اما اصل معروف خود اوست. فرمود: «نَحْنُ الصَّلَاة، نَحْنُ الزَّكَاة، نَحْنُ الْحَج»،  همه اینها ما هستیم. گفت: آقا، پس منکر چیست؟ فرمودند: آنهایی که به حضرت ظلم کردند، مردم را بار دوش امیرالمومنین کردند و به اسم مردم حق حضرت را گرفتند، آنها می شوند منکر حقیقی، چرا که آنها اقامه باطل می کنند و ولایت آنها جهنم است.

«

اللَّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ



»(بقره/257)، ظلمات یعنی گناه، یعنی دوری از خدا، یعنی صفت رذیله، یعنی شرک. محیط ولایت امیرالمومنین آدم را تصفیه می کند اما محیط ولایت اولیاء طاغوت «

يُخْرِجُونَهُمْ مِنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُماتِ  أُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُون



» ، همان وادی جهنم است. اگر کسی زیر بار آنها نرود جهنمی نمی شود، اما اگر زیر بار آنها رفت خب خودش جهنم را انتخاب می کند.