حالا این خورشیدی که می خواهد عالم را روشن کند وقتی به عالم ما انسان ها می رسد، به تدریج و با یک برنامه ای آن را روشن می کند، بالا می آید و پرتو اش عالم را می گیرد. این خورشید یک ضحایی دارد، ضحا آن وقتی است که خورشید بالا می آید و زمین کاملا روشن می شود. نزدیک ظهر که می شود کاملا هوا روشن است و دیگر هیچ تاریکی ای نیست، این خورشید یک ضحی و یک پرده و حجابی دارد و مراحلی را طی می کند «

وَ الشَّمْسِ وَ ضُحاها



» «

وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها



» «

وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها



»(شمس/۱-3) این داستان تجلی نور حضرت در عالم است، ظاهرش همین خورشید است ولی باطن آیه ناظر به تجلی نور نبی اکرم در عالم است که این شمس یک ضحایی دارد.

در روایت فرمود: شمس یعنی امیرالمومنین، ضحایش کجاست؟ فرمود: دوران ظهور امام زمان است «

وَ أَنْ يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًي



»(طه/۵۹) حضرت این آیه را خواندند یعنی وقتی که حضرت ظهور می کنند همه مردم یک حشر و نشری دارند و از نو زنده می شوند و عالم نورانی می گردد. پس تا نور امام عالم را فرا بگیرد، باید دوران ظهور بشود و بعد هم دوران رجعت است.

در ضمن آیه دیده اید که قیامت روزش پنجاه هزار سال است و در روایات ما تأویلش به رجعت نبی اکرم است. حضرت می آیند و دوران رجعتشان در این عالم پنجاه هزار سال طول می کشد. «

إِنَّ الَّذِي فَرَضَ عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لَرَادُّكَ إِلَى مَعَادٍ



»(قصص/۸۵) آن کسی که قرآن را بر تو نازل کرده و فرض کرده این تو را برمی گرداند دوباره ناظر به رجعت حضرت است و آیات فراوان دیگر «

وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى



»(ضحی/۴) فرمود: آن آخرت دوران رجعت نبی اکرم است «

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ وَ



» «

وَ اللَّيْلِ إِذَا سَجَى



» حضرت یک ضحایی دارند، یک شب تاریکی که می آید و حجاب می شود و این تاریکی به معنی این نیست که تو را رها کردیم «

ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى



» نه رهایت کردیم و نه بر تو غضب کردیم بلکه تدبیر ما این است و تمام می شود.

«

وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولى



» شما یک دورانی در رجعت دارید که این شب به پایان می رسد و خورشید آشکار شده و عالم دیگری پدید می آید. «

وَ لَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضى



»(ضحی/4-5) در قیامت هم آنقدر به شما می بخشیم که راضی بشوید حالا این داستان سوره بماند.

پس این وجود مقدس یک برنامه عظیمی برای عالم دارد، غیر از برنامه ای که برای ما دارد. تک تک مان باید نورانی بشویم، عالم باید نورانی بشود یعنی عوالم خلقت از جمله عالم انسانی و این هم یک طرح دراز مدت و طولانی است. خیلی هم طولانی است، آن قدر این طرح سنگین است که خدای متعال به این وجود مقدس گاهی خطاب می کند پیامبر ما! «فَاصْبِرْ» صبر کن مثل انبیاء اولوالعزم «

فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ



»(احقاف/۳۵) گاهی می فرماید پیامبر ما! «

فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لَا تَكُنْ كَصَاحِبِ الْحُوتِ



»(قلم/۴۸) برای تحقق حکم پروردگارت صبر کن این حکم محقق میشود ولی باید صبر کنی که الان 1400 سال از آن زمان می گذرد.