در باقی مانده ماه شعبان امام رضا ارواحنا فداه فرمودند زیاد قرآن بخوانید و زیاد دعا و استغفار کنید. از اعمال مختص ماه شعبان صلوات است که فرمود اگر کسی در ماه شعبان زیاد صلوات بفرستد مورد شفاعت وجود مقدس نبی اکرم صلی الله علیه و آله و سلم قرار می گیرد. حقوق و امانات مردم را پرداخت کنیم و خودمان را برای ماه رمضان و برای ورود به این ماه با عظمت مهیا کنیم و به خدا توکل کنیم. ما توانایی ورود به ضیافت خدای متعال را نداریم ولی حضرت فرمودند به خدا توکل کنید و خودتان را آماده کنید. اگر کسی از این فرصت ها استفاده کرده نعم المطلوب ولی اگر استفاده نکرده است بقیه فرصت ها را مغتنم بشمارد.

در این گونه موارد انسان باید به فضل خدا رجوع کند و امیدوار باشد که فضل خدا او را فرا بگیرد، این مطلب در دعای وداع ماه رمضان آمده است. آنجا دارد که خدایا تو ماه رمضان را با همه برکت بی حد و حصرش فرستادی و همه ما را هم به این ضیافت دعوت کردی. یک عده آمدند از سحرها و روزه ها و مناجات و از تلاوت قرآن و عبادات و خدمت به بندگان خدا استفاده کردند و ما غافل بودیم.

خدایا تو سفره را پهن کردی ولی ما استفاده نکردیم و ما قلبمان گره با پشیمانی خورده و با زبانمان صادقانه عذرخواهی می کنیم که فرصت را از دست دادیم و نعمت تو را ضایع کردیم و دعوت تو را نشنیده گرفتیم، خدایا یک پاداشی در مقابل این مصیبت زدگی به ما بده. یک عده ای دست پر هستند و ما دست خالی هستیم و غصه داریم که از سر سفره ضیافت تو دست خالی بر می گردیم، یک پاداشی به ما بده که تدارک همه فضیلت ها بشود. ما اشتباه کردیم ولی تو جبران کن که تمام آن فضیلت ها را جبران کند.

در ماه شعبان هم همینطور است، اگر انسان به فضل الهی توجه کند و خدای متعال پرده ها را کنار بزند و انسان فضل الهی را مشاهده کند، جوری سرچشمه های امید به رحمت الهی در دل انسان می جوشد که همه چیز را جبران می کند. اگر انسان واقعا امیدوار به فضل و رحمت خدای متعال شد با فرض این که کوتاهی کرده امید پاداش دارد که در مقابل کوتاهی ها به او اجر بدهند و در مقابل غفلت هایش به او ثواب بدهند. اگر پشیمان شد و به حضرت حق رو آورد و اگر امید به فضل الهی در دل انسان زنده شد، انسان از غفلت های خودش هم بهره می برد و از گناهان خودش هم سکوی پرتاب درست می کند.

امثال بنده که فرصت ها را از دست میدهیم، لااقل در لحظاتی که لحظات پایانی فرصت است مثل ماه شعبان باید امیدوار به فضل الهی باشیم و از خدای متعال تقاضا کنیم که آنچه را که به اولیائش در این ماه داده است را به ما بدهد و درهای ماه رمضان را با فضلش برای ما باز کند. در روایت نقل شده که به یک عده ای در روز قیامت مزدهایی می دهند و به عده ای دیگر همین مزدها را در مقابل عملی که انجام دادند می دهند، می گویند خدایا اینها که این اعمال را نداشتند، می گویند اینها از خدا خواستند و دعا کردند و خدای متعال هم در مقابل تقاضایشان بهشان این مزد را داد.