أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيم‏ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم‏ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِين‏ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِين‏ وَ اللَّعْنَةُ عَلَى أَعْدَائِهِم‏ أَجْمَعِين‏. «

وَ قَلْبِي لَكُمْ مُسَلِّمٌ وَ رَأْيِي لَكُمْ تَبع و نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ حَتَّى يُحْيِيَ اللّهُ تَعَالى دِينَهُ بِكُمْ وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيَّامِهِ وَ يُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ وَ يُمَكِّنَكُمْ فِي أَرْضِهِ فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ غَيْرِكُمْ



». در این فرازی که از زیارت جامعه کبیره تقدیمتان کردم، حضرت هادی علیه السلام به ما تعلیم دادند که سیر شما با معصوم باید اینطور باشد «قَلْبِي لَكُمْ مُسَلِّمٌ» قلب من تسلیم شماست «

و رَأْيِي لَكُمْ تَبَعٌ



» رأی من تابع رأی شماست «

وَ نُصْرَتِي لَكُمْ مُعَدَّةٌ



» کمک و نصرت من هم با همه وجود مهیاست.

بنابراین اگر این سه قدم برداشته شد، انسان می تواند منتظر آن دورانی باشد که خدای متعال به معصوم وعده داده است «

حَتَّى يُحْيِيَ الله تَعَالى دِينَهُ بِكُمْ



» اصلا معنی انتظار همین است. «

وَ يَرُدَّكُمْ فِي أَيَّامِهِ



» یک ایام اللهی در این عالم رقم خورده که خدای متعال قرار داده و شما در آن زمان رجوع دارید. یعنی معصومین یک رجعتی در ایام الله دارند «وَ يُظْهِرَكُمْ لِعَدْلِهِ» و خدای متعال برای این که عدل الهی در عالم محقق بشود، معصومین را از عالم غیب «

وَ يُمَكِّنَكُمْ فِي أَرْضِهِ



» در زمین مکنت می دهد تا به وسیله آن ها عدل در زمین محقق بشود.

«فَمَعَكُمْ مَعَكُمْ لَامَعَ غَيْرِكُمْ» من با شما هستم نه با دشمنان تان. شاید معنای این دو معیت هم این است که یک موقعی آدم در دوره غربت اهل بیت با آنها نیست و وقتی پیروز شدند، در صف ایشان حاضر می شود. مثل کسانی که وجود مقدس نبی اکرم را در مکه و مدینه همراهی نکردند و زمانی که فتح مکه اتفاق افتاد «

يَدْخُلُونَ فِي دِينِ اللَّهِ أَفْوَاجًا



»(نصر/۲) فوج فوج آمدند، در حقیقت دین در وجودشان راسخ نیست و اینها وارد دین می شوند، پس یک عده اینطوری اند.

موسای کلیم وقتی می گوید: بروید وارد این شهر شوید و شهر را از دست دشمن بیرون بیاورید، می گویند: «

اذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنَّا هاهُنا قاعِدُونَ



»(مائده/۲۴) ما با طرح تو همراه نیستیم، ما می نشینیم تا شما آن را بگیرید و هروقت پس گرفتید، ما وارد شهر می شویم، این یک جور همراهی است. مثل اینکه حضرت ظهور کنند و عالم را فتح کنند و ما خوش بگذارنیم، ارزانی بشود و ما هم دنبال یک رفاه سرمایه داری در دولت امام زمان می گردیم، بعضی ها چنین خصوصیتی دارند. به عبارت بهتر یک رفاه مارکسیستی در دولت امام زمان ولی یک بار هم می بینی شخصی دنبال دولت امام زمان است و با حضرت از قبل همراه است تا به ظهور برسد و این طرح همراهی حضرت است و در حقیقت انتظار یعنی همین. یعنی همراهی با طرح حضرت در دوران غیبت، تا برسد به ظهور و مَعَکُم هم در دوران غیبت تان، هم در دوران ظهور و رجعت تان و در ایام الله.