متن زیر تقریر و خلاصه ای از جلسه سی ام درس خارج فقه مبحث مکاسب محرمه؛ جناب حجت الاسلام و المسلمین میرباقری است که در تاریخ چهارشنبه 20 آذر 92 برگزار شده است. در این جلسه ادامه بحث انتفاع از میته مطرح شده است. قابل ذکر است که متن برداشت شاگردان ایشان از مباحث است.

روایت بعدی در مقام:

4293- 4- وَ بِالْإِسْنَادِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ هِلَالٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الْحَجَّاجِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع إِنِّي أَدْخُلُ سُوقَ الْمُسْلِمِينَ- أَعْنِي هَذَا الْخَلْقَ الَّذِينَ يَدَّعُونَ الْإِسْلَامَ- فَأَشْتَرِي مِنْهُمُ الْفِرَاءَ لِلتِّجَارَةِ فَأَقُولُ لِصَاحِبِهَا أَ لَيْسَ هِيَ ذَكِيَّةً فَيَقُولُ بَلَى فَهَلْ يَصْلُحُ لِي أَنْ أَبِيعَهَا عَلَى أَنَّهَا ذَكِيَّةٌ فَقَالَ لَا وَ لَكِنْ لَا بَأْسَ أَنْ تَبِيعَهَا وَ تَقُولَ قَدْ شَرَطَ لِيَ الَّذِي اشْتَرَيْتُهَا مِنْهُ أَنَّهَا ذَكِيَّةٌ قُلْتُ وَ مَا أَفْسَدَ ذَلِكَ قَالَ اسْتِحْلَالُ أَهْلِ الْعِرَاقِ لِلْمَيْتَةِ وَ زَعَمُوا أَنَّ دِبَاغَ جِلْدِ الْمَيْتَةِ ذَكَاتُهُ ثُمَّ لَمْ يَرْضَوْا أَنْ يَكْذِبُوا فِي ذَلِكَ إِلَّا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص.

که ظاهرش این است که میته دباغی شده در سوق غیر شیعیان را محکوم به میته میداند. در این صورت روایت قبلی (لباس نماز امام زین العابدین علیه السلام) لباس حضرت محکوم به میته است و لذا فعل حضرت دال بر جواز انتفاع میته در غیر ما اشترط فیه الطهارة است.

راه های جمع ذکر شده:

حمل روایات ناهیه به کراهت بخاطر صراحت روایات مجوزه در جواز.

جواز در انتفاعات غیر مشروط فیه الطهارة أو التذکیة و حمل ناهیه بر انتفاعاتی که یشترط فیه التذکیة. این جمع تبرعی و بلادلیل است مگر اینکه روایاتی مثل صیقل و لباس امام سجاد علیه السلام را شاهد جمع این جمع قرار دهیم. اما جمع اول با این روایات هم سازگاری دارد و این روایات ما را به سمت این جمع هدایت نمیکند.