متن زیر تقریر و خلاصه ای از جلسه پنجاه و یکم درس خارج فقه مبحث مکاسب محرمه؛ جناب حجت الاسلام و المسلمین میرباقری است که در تاریخ سه شنبه 15 بهمن ماه 92 برگزار شده است. در این جلسه به ادامه حکم بیع دهن متنجس پرداخته شده است. قابل ذکر است که متن برداشت شاگردان ایشان از مباحث است.

نکته ای که از کلام مرحوم شیخ در روغن متنجس مستفاد است این است که ایشان ابتدا علی القاعده بیع روغن متنجسی که منافع غالبه اش مشروط به طهارت بود را جائز نمیدانست و مصداق اکل مال بباطل میدانست ولی بخاطر روایات خاص، منافع نادره را معتبر عند الشارع دانسته حکم به صحت میکردند. از آنجا که بیان «لا تأکلوا اموالکم ...» آبی از تخصیص است معلوم میشود که در نظر مرحوم شیخ شارع در اینجا مالیت عرفیه ناشی از منافع نادره را امضاء میکند، چون تأسیس در موردی که مصداق باطل است معنی ندارد.

در مجموع بیع دهن متنجس علی الاطلاق جائز است. حتی قصد منافع محرم هم مانع نیست، خلافا للشیخ. حتی شرط فاسد هم مفسد نیست. قصد متعاملین هم مصداق برای بالباطل درست نمیکند بلکه باطل چیزی است که منفعت عقلی و شرعی نداشته باشد فارغ از قصد بیّعان.

از روایات هم اشتراط یا مانعیت قصد منافع حرام استفاده نمیشود.